مالیات با نرخ صفر مخصوص واحدهای تولیدی است و از شیوه های جدید پرداخت مالیات است که از سال 1395 اجرایی شد. شاید خیلی ها فرق میان نرخ صفر مالیاتی با معافیت مالیاتی را نمی دانند و به غلط تصور می کنند که نرخ صفر مالیاتی همان معافیت مالیاتی است اما خوب است بدانید این دو مفهوم کاملاً جدا از یکدیگر هستند.
در تاریخ 1394/4/31 لایحه اصلاح قانون مالیات های مستقیم به تصویب رسید و برای اجرایی شدن به دولت ابلاغ شد. این اصلاحیه در جهت کاهش اتکای دولت به درآمدهای نفتی بوده و به منظور اصلاح نظام ساختاری مالیات و نقش افرینی بیشتر نظام مالیاتی کشور با برقراری ضمانت های اجرایی مناسب اجرایی شد.
طبق قانون اصلاح ساختار ها برخی مالیات ها با نرخ صفر درصد محاسبه می شود که نوعی سیاست تشویقی و معافیت های مالیاتی با هدف نظارت دولت بر بنگاه های اقتصادی است. ضمن آن که این تغییر ساختاری برای شفاف ساختن زمینه کاری و فعالیت های بنگاه ها تاثیر زیادی داشت.
برای مطالعه مقاله مالیات فروشگاه اینترنتی می توانید از این لینک استفاده نمایید.
یکی از این تغییرات که به منظور شفاف سازی فعالیت های بنگاه ها و موسسات اقتصادی غیر دولتی اتفاق افتاد، تعیین نرخ صفر مالیاتی به جای معافیت مالیاتی بود. از انجا که مشمولین نرخ صفر بر خلاف مشمولین معاف از مالیات، موظف به ارائه دفاتر قانونی مانند اظهار نامه اسناد و مدارک حسابداری حسب مورد و در زمان مقرر به سازمان امور مالیاتی هستند، پس از بررسی سازمان شامل محاسبه مالیات با نرخ صفر درصد میشوند. همین محاسبات باعث شفافیت و روشن شدن زمینه فعالیت های اقتصادی بنگاه ها میشود. از سوی دیگر این امر باعث افزایش رقابت میان بنگاه های اقتصادی می شود.
چون بنگاه های اقتصادی دفاتر مالی خود را تحویل سازمان مالیاتی می دهند، نظام مالیاتی می تواند ظرفیت درآمد مالیاتی سالانه کشور را تخمین بزند و برنامه ریزی های دقیق برای نظام اقتصادی کشور به عمل آورد. از سوی دیگر در تهیه آمار معافیت مالیاتی شفاف تر عمل کند. در این صورت است که معافیت مالیاتی بدون حذف و دخل و تصرف از نظر زمانی و تقویمی تغییر پیدا می کند.
نرخ صفر مالیاتی، نوعی فرصت حمایتی است که از سوی قانون گذار به منظور حمایت از تولید کنندگان و سرمایه گذاران اعمال میشود. قانون گذار با استفاده از سیاست های مالی برای مدت معینی به خاطر ارتقاء اوضاع اقتصادی و حمایت از تولید و برای ممانعت از ورشکستگی مشاغل خصوصی و نیز برای افزایش فرصت های شغلی، بخشی از تولید کنندگان و سرمایه گذران را از پرداخت مالیات معاف میکند. مدت زمان این طرح محدود است و زمان آن باید توسط قانون گذار مشخص شود.
برای مطالعه مقاله معافیت مالیاتی می توانید از این لینک استفاده نمایید.
مالیات با نرخ صفر درصد برای واحدهای تولیدی و خدماتی است که دارای بیش از 50 نفر کارگر باشند و اگر شرکت در دوره معافیت نرخ صفر درصد نیروی مشغول به کار خود را حداقل 40 درصد افزایش دهد به ازای هر سالی که تعداد کارکنان را افزایش می دهد، مشمول یک سال افزایش نرخ صفر درصد مالیاتی میشود.
افزایش تعداد نیروی کار باید با تایید وزارت تعاون کار و رفاه اجتماعی و با ارائه اسناد و مدارک مربوط بهاداره تامین اجتماعی باشد.
همان طور که گفته شد چون مشمولین نرخ صفر درصد مالیاتی، باید اظهار نامه ها را در زمان مقرر تحویل دهند. لازم به ذکر است اظهارنامه مالیاتی اشخاص حقیق و حقوقی شامل تراز نامه، حساب سود و زیان طبق نمونه ای هستند که سازمان امور مالیاتی از این بنگاه ها درخواست کرده است.
برای مطالعه مقاله گروه بندی مالیاتی اشخاص حقیقی و مشاغل می توانید از این لینک استفاده نمایید.
همان طور که گفته شد هدف از نرخ صفر درصد مالیاتی، تشویق و افزایش سرمایه گذاری اقتصادی در واحدهای با تعریف مشخص است که با هدف رشد وشکوفایی آنها اعمال می شود. از سوی دیگر با ارائه اظهار نامه مالیاتی از سوی این بنگاه ها، سازمان امور مالیاتی می تواند بهترین معافیت ها را برای مشاغل و تولیدی های مختلف در نظر بگیرد.
هدفمند سازی معافیت و شفاف سازی حمایت های دولت از بنگاه های اقتصادی، هدف دیگری برای این قانون بود. دولت با اعلام نرخ صفر درصد مالیاتی، بنگاه های اقتصادی را تشویق به افزایش سرمایه گذاری اقتصادی در بخش های مورد نظر خود می کند.
به خاطر داشته باشید که در معافیت مالیاتی، عرضه کنندگان کالا و خدمات اجباری به ارسال اظهارنامه مالیاتی در خصوص مالیات بر ارزش افزوده ندارند. این گروه به معنای تمام کلمه از مالیات معاف هستند و هیچ تکلیفی در برابر قانون ندارند.
ولی در نرخ صفر مالیاتی شرکت ها موظف به ارائه دفاتر و اظهارنامه مالیاتی و غیره هستند. هرچند شرکت در طول سال، فعالیت و سود آوری نداشته باشد، باز هم موظف به ارائه اظهار نامه است. در صورت عدم ارائه اظهارنامه مشمول جریمه مالیاتی خواهد شد. در نهایت مالیات بر درآمد بنگاه هایی که مشمول نرخ صفر اقتصادی هستند، به نرخ صفر درصد محاسبه می شود.
برای مطالعه مقاله مالیات عملکرد چیست می توانید از این لینک استفاده نمایید.
شرکت هایی که نرخ صفر مالیاتی دارند پس از تحویل اظهارنامه، مالیات آنها بر اساس نرخ صفر محاسبه و اعلام می شود. اما در معافیت مالیاتی بعضی از مشاغل مانند تولید کنندگان گندم برای همیشه از پرداخت مالیات معاف هستند.
تفاوت بعدی در زمان میان این دو است. معافیت مالیاتی دائمی است ولی نرخ صفر مالیاتی محدود به دوره زمانی مخص است مدت زمان مشخصی است و دائمی نیست. نرخ صفر مالیاتی مربوط به بنگاه های اقتصادی غیر دولتی است و به منظور حمایت از کسب و کار های خصوصی است، اما معافیت مالیاتی بیشتر مربوط به شرکت و موسسات دولتی است.
گفتنی است سال هایی که بنگاه های اقتصادی غیر دولتی، مشمول نرخ صفر مالیاتی می شوند بستگی به عوامل مختلفی دارد. نرخ صفر مالیاتی مخصوص واحدهای تولیدی غیر دولتی و بنگاه های خدماتی همانند بیمارستان، هتل، مراکز گردشگری و غیره است که از تاریخ شروع بهره برداری و آغاز به کار محاسبه می شود و عموماً تا 5 سال طول می کشد. پس از پایان 5 سال این دسته از بنگاه ها و تولیدی ها در دایره مشمولین پرداخت مالیات قرار خواهند گرفت.
طول سال هایی که شرکت ها مشمول نرخ صفر مالیاتی میشود، بسته به مکان فعالیت بنگاه نیز متفاوت است به طور مثال شرکت هایی که در مناطق و شهرستان های کمتر توسعه یافته که در قانون مشخص شده و کاملاً شناخته شده اند، شروع به فعالیت می کنند به مدت ده سال از قانون نرخ صفر مالیاتی برخوردار خواهند بود. در صورتی که این شرکت ها پس از ده سال هم چنان سود اوری نداشته باشند و جمع درامد شان دو برابر سرمایه اولی ابتدایی نشود، نرخ صفر مالیاتی هنوز هم برایشان اعتبار داشته و قابل اجرا است.
شرکت ها و بنگاه های اقتصادی که در مناطق ویژه اقتصادی هستند به مدت دو سال از قانون نرخ صفر مالیات بهره مند می شوند تا شرکت و بنگاه شان گسترش یافته و فعالیت اقتصادی شان توسعه بیشتری پیدا کند.