ضریب مالیاتی
آشنایی با ضرایب تشخیص درآمد مشمول مالیات برای درک بهتر فرآیندهای مالیاتی و مدیریت بهتر امور است. کاربرد ضرایب تشخیص درآمد مشمول مالیات زمانی آشکارتر میشود که مبنای محاسبه مالیات اظهارنامه نباشد و براساس ضرایب و قراین مالیاتی باشد. با ما همراه باشید تا اطلاعات لازم در این زمینه را برایتان شرح دهیم.
مطابق قانون مالیات در هر سال از سوی سازمان امورمالیاتی جدولی از اعداد و ضرایب مالیاتی تدوین و اعلام میشود.
ضرایب مالیاتی ارقامی هستند که به صورت درصدی بوده و برای محاسبه مالیات علی الرأس استفاده میشوند. لازم است بدانید ضرایب تشخیص درآمد مشمول مالیات را اگر در نرخ های تعیین شده ضرب کنید، میزان مالیات پرداختی معلوم میشود. البته این محاسبات را سازمان امورمالیاتی در صورت محاسبه مالیات به صورت علی الرأس انجام میدهد.
ماده 154 قانون مالیات مستقیم به تعیین ضرایب مالیاتی و چگونگی آن میپردازد. خوب است بدانید ضرایب مالیاتی برای شهرهای مختلف متفاوت است.
برابر بند الف ماده 154 قانون مالیات مستقیم ضرایب مالیاتی، ابتدا برای شهر تهران مشخص میشود و همین جدول برای شهرستانها ارسال شده که پس از اعمال تغییرات لازم، مبنای محاسبه مالیات علی الرأس قرار میگیرد.
ضرایب مالیاتی به صورت سالانه تعیین شده و برای مشاغل نیز رقمهای متفاوتی دارد. منبع محاسبه ضرایب مالیاتی، کمیسیون تعیین ضرایب و سایر ارگانهای ذیربط است. پس از محاسبه و تعیین ضرایب تشخیص درآمد مشمول مالیات آن را به صاحبان مشاغل حقیقی و حقوقی، ارگانها، سازمانها و غیره با توجه به نوع فعالیت، چگونگی معاملات و شرایط اقتصادی اعلام میکنند.
ضریب مالیاتی توسط کمیسیونی با حضور افراد زیرتشکیل میشود:
پس از مشخص شدن میزان ضرایب تشخیص درآمد مشمول مالیات که به صورت سالانه تهیه میشود، جدولی به کمیسیون شهرستانها ابلاغ میشود.
در هر شهرستان نیز با حضور مجموعه ای متشکل از رئیس اداره مالیات شهرستان، نماینده شورای اصناف، نماینده نظام پزشکی، نماینده اتاق بازرگانی شهرستان، جلسه ای انجام میشود. آنچه در این جلسه مورد بررسی قرار میگیرد، جدول های ارسالی از تهران است که باید مطابق با اوضاع اقتصادی شهرستان تابع خود، میزان دقیق آن را سنجیده و تغییرات لازم را اعمال کنند. پس از انجام تغییرات جدول ها را دوباره به مرکز ارسال میکنند، مرکز هم در صورت موجه بودن ادله، تغییرات را پذیرفته و جدول را با توجه به شرایط اقتصادی هر شهرستان تغییر میدهد.
هر چند در جدول های ضریب مالیاتی، لیست مشاغل زیادی آمده است اما ممکن است گاهی به دلایل مختلف، برخی از مشاغل در جدول نیامده باشد. در این صورت از جدولهای مالیاتی شغلهای مشابه برای محاسبه مالیات علی الراس استفاده میشود.
ازضریب مالیاتی زمانی استفاده میشود که اشخاص حقیقی یا حقوقی یا اظهارنامه مالیاتی خود را تسلیم نکرده و یا اظهارنامه مالیاتیشان از سوی سازمان امور مالیاتی پذیرفته نشده باشد. برای تشخیص درآمد مشمول مالیات این دسته از مؤدیان، از ضرایب مالیاتی یا ضرایب تشخیص درآمد مشمول مالیات استفاده میشود.
لازم است بدانید محاسبه مالیات مشاغل در صورتی که با اظهارنامه مالیاتی باشد 25 درصد از سود حاصله است.
اگر مبنای محاسبه مالیات، اظهارنامه نباشد و براساس ضرایب مالیاتی باشد، قطعاً بیشتر از 25 درصد خواهد بود. به این شیوه محاسبه مالیات، محاسبه به صورت علی الرأس گفته میشود.
بنابراین اهمیت ضرایب مالیاتی زمانی معلوم میشود که محاسبه مالیات به صورت علی الرأس باشد. فرمول محاسبه درآمد مشمول مالیات با استفاده از ضرایب مالیاتی این گونه است:
درآمد مشمول مالیات = قرینه مالیاتی × ضریب مالیاتی
قراین مالیاتی در مشاغل مختلف به تناسب موقعیت شغلی، مبنای تشخیص درآمد مشمول مالیات به شیوه علی الرأس است. بازرسین امورمالیاتی قراین مالیاتی را از مؤدیان درخواست کرده و براساس آن مالیات را محاسبه میکنند. این قراین شامل موارد زیر است.
همان طور که گفته شد مالیات علی الرأس مالیاتی است که مبنای محاسبه آن اظهارنامه مالیاتی نیست. مبنای محاسبه مالیات به صورت علی الرأس به جای دفاتر و اسناد مالی، قوانین و ضرایب مالیاتی است که از سوی نهادهای مربوطه مشخص میشود.
ناگفته نماند محاسبه مالیات به صورت علی الرأس ممکن است ضمن آن که مبالغ بیشتری از محاسبه اظهارنامه ای باشد، ممکن است با جریمههای سنگین برای مؤدیان نیز همراه باشد.
مطابق ماده 97 مالیات مستقیم در صورتی که مؤدیان موارد زیر را رعایت نکنند، به صورت علی الرأس خواهد بود.
از نظر سازمان امورمالیاتی در چند صورت است که دفاتر و اسناد غیر قابل رسیدگی تشخیص داده میشود.
موسسه مالیات ها شما را به خواندن مقاله سود و زیان انباشته چیست دعوت می نماید.