مالیات شرکت های زیان ده
یکی از مسائلی که مخصوصا در سال های اول گریبان شرکت های تازه تاسیس و نوپا را می گیرد نبودن فرآیند های مالی شرکت است. چالش پرداخت مالیات شرکت های زیان ده نیز معضل دیگری برای این گونه شرکت ها است.
شرکت زیان ده همان طور که از نامش پیدا است شرکتی است که هزینه هایش از درآمدش بیشتر باشد. به قول معروف وقتی خرج موسسه ای از دخلش بیشتر باشد آن شرکت مشمول زیان خواهد بود. زمانی شرکت زیان ده است که مانده حساب بانکی اش منفی شده باشد یا زمانی که فروش موسسه ان قدر پایین است که حتی پاسخگوی هزینه های تولید نیست و زمانی که شرکت هیچ گونه موجود و نقدینگی نداشته باشد شرکت زیان ده است.
عوامل زیادی وجود دارند که بر روی کاهش درامد و افزایش هزینه های موسسات تاثیر مستقیم دارد. همان طور که گفته شد زمانی که شرکت با کاهش یا حتی عدم کسب درآمد مواجه شود زیان ده است از سوی دیگر زمانی که شرکت در زمینه پرداخت هزینه ها نیز با افزایش روبرو شود وضعیت مالی شرکت به سمت و سوی زیان دهی پیش می رود. عوامل زیادی در زیاده شدن شرکت دخیل هستند از جمله:
و از همه مهم تر رکود اقتصادی و گذر از دوره تکنولوژی قدیم به سوی مدرنیته برخی شرکت ها که بعضا نوپا و تازه تاسیس هستند را با زیان روبرو می کند.
فرقی میان شرکت های سود ده یا زیان ده نیستند و همه صاحبان کسب و کار باید در زمان های مقرر از سوی سازمان امور مالیاتی اظهارنامه مالیاتی خود را به سازمان امور مالیاتی ارائه دهند. پس از بررسی اظهارنامه مالیاتی توسط ممیزین مالیاتی و تایید زیان ده بودن شرکت مالیات این شرکت ها تا زمانی که سوددهی مجدد و کسر زیان های قبلی از سود سال های بعد به تعویق می افتد.
به خاطر داشته باشید تا زمانی که زیان ده بودن شرکت توسط ممیزین اداره مالیاتی تایید نشده باشد یا در اظهارنامه منابع درامدی به خوبی ذکر نشده باشد زیان ده بودن شرکت مورد قبول اداره مالیات قرار نخواهد گرفت.
زمانی زیان شرکت های زیان ده از سوی سازمان امور مالیاتی تایید می شود که هزینه های شرکت به خاطر موارد زیر افزایش پیدا کن سازمان امور مالیاتی افزایش هزینه ها را در ردیف شرکت زیان ده می پذیرد.
در چه صورت زیان ده بودن شرکت پذیرفته نخواهد شد:
تنها هزینه هایی از سوی سزمان امور مالیاتی پذیرفته می شود که در شمار هزینه های شرکت و امور مربوط به شرکت باشد. مثلا زمانی که صاحبان شرکت وام دریافتی از بانک را به جای ان که صرف هزینه های موسسه کنند آن را برای موارد شخصی صرف کنند یا در هزینه های شرکت ثبت کنند در این صورت از سوی اداره مالیاتی پذیرفته نخواهد شد.
ماده 147 و 148 قانون مالیات مستقیم به هزینه های قابل قبول شرکت ها پرداخته است. مطابق ماده 147 قانون مالیات مستقیم هزینه های قابل قبول مالیاتی هزینه هایی است که مستند به مدارک باشد و مربوط به تحصیل درامد موسسه در دوره مالی اخیر باشد.
مطابق ماده 148 قانون مالیات مستقیم نیز لیست کاملی از هزینه های قابل قبول مالیاتی را برای آگاهی مودیان رائه کرده است.
اگر اشخاص حقوقی گزارش های فصلی و اظهارنامه مالیاتی خود را همراه با مدارک دقیق به اداره امور مالیاتی تحویل دهند و هزینه های ارائه شده با ماده 148 و 147 قانون مالیات مستقیم تطابق داشته باشد در این صورت است که سازمان امور مالیاتی زیان شرکت را پذیرفته و هکان طور که گفته شد تا زمان سوددهی مجدد کسب و کار هیچ مبلغی به عنوان مالیات از شرکت زیان ده دریافت نمی کنند.
عدم آشنایی با قوانین مربوط به شرکت های زیان ده و عدم ارائه مدارک لازم باعث می شود سازمان امور مالیاتی هزینه های این شرکت ها را نپذیرفته و پرداخت مالیات نیز باری به هزینه های شرکت بیفزاید. دقت داشته باشید که هزینه هایی که شرایط مندرج در ماده 147 و 148 قانون مالیات مستقیم را داشته باشند از سوی سازمان امور مالیاتی پذیرفته می شود.
سایر مواردی که باعث عدم قبول زیان ده بودن شرکت می شود موارد زیر است.
وقتی زیان شرکت به بیش از 50 درصد سرمایه های آن برسد بر اساس قوانین شرکت باید اقدام به کاهش هزینه ها کند. در این صورت است که شرکت به سوی منحل شدن پیش می رود. اگر انحلال شرکت با تصمیم هیات مدیره یا دادگاه باشد مدیر تصفیه شرکت وظیفه دارد با فروش دارایی های شرکت ضمن پرداخت بدهی ها مالیات های باقی مانده از سال های قبل را نیز پرداخت کند.
موسسه مالیات ها شما را به خواندن مقاله قانون سوت زنی مالیاتی در ایران دعوت می نماید.