هزینه هایی که در واحد اقتصادی انجام می شود به دو دسته قابل قبول و غیر قابل قبول تقسیم می شوند. هزینه های قابل قبول، هزینه هایی هستند که از نظر کارشناسان مالیاتی تایید شده و مبلغ این هزینه از مالیات مودی کسر می شود.
هزینه های غیر قابل قبول، هزینه هایی است که از نظر کارشناسان مالیات پذیرفته نشده و هنگام محاسبه مالیات این هزینه ها نیز مبنای محاسبه قرار میگیرد. مبنای پذیرش یا عدم پذیرش هزینه ها از سوی کارشناسان مالیاتی، تطبیق هزینه ها با قانون های مالیاتی است که گاهی نیاز به تشخیص شخص کارشناس هم دارد.
هزینه هایی که در یک واحد اقتصادی انجام میشود، باید هنگام رسیدگی مالیات و محاسبه مالیات ها از نظر کارشناسان مالیاتی تایید شود. این هزینه ها باید با قانون مالیات های مستقیم تطابق و سازگاری داشته باشد تا از نظر کارشناسان مالیاتی مورد قبول واقع شود.
شرایط هزینه های قابل قبول مالیاتی
شرایط هزینه های قابل قبول مالیاتی:
بر اساس قانون 147 مالیات، هزینه هایی از نظر کارشناسان مالیاتی مورد تایید و قبول واقع میشوند که شرایط زیر را داشته باشند.
در حد قابل قبولی مستند باشد و مدارک مربوط به هزینه ها موجود باشد. یعنی با استناد به مدارک، مانند فاکتور، صورت حساب، مدارک پرداخت و غیره این هزینه ها را باید ثابت کرد.
مخصوص به درآمدهای تحصیل شده توسط موسسه یاسازمان در دوره مالی محاسبه شده باشد. هزینه لحاظ شده باید با درآمد و فعالیت موسسه مرتبط باشد و از نظر زمانی در همان تاریخ اظهارنامه مالیاتی و در طول سال مالی شرکت اتفاق افتاده باشد.
هزینه هایی که در لیست درآمدهای معاف از مالیات قرار دارد در این مرحله جایگاهی ندارد. به عبارت دیگر هزینه های که صرف درآمدهای معاف از مالیات میشود، هزینه قابل قبول مالیاتی نیست و هنگام رسیدگی مالیاتی نمی توانید این هزینه را از درآمد مشمول مالیات کسر کنید.
حداقل های لازم برای صرف هزینه ها لحاظ شده باشد. به این معنی که حداقل مبلغی که از طریق سیستم بانکی برای این مورد صرف شده باید بالای 50,000,000 ریال باشد. این قانون از سال 1394 تصویب شد که علاوه بر سایر شرایط ذکر شده در ماده 147 این مبلغ نیز باید از طریق سیستم بانکی به حساب فروشنده واریز شود.
لیست هزینه های قابل قبول مالیاتی
لیست هزینه های قابل قبول مالیاتی:
طبق ماده 148 قانون مالیات مستقیم، مواردی که شامل هزینه های قابل قبول مالیاتی می شود به شرح زیر است.
قیمت تمام شده کالای خریداری شده یا مواد مصرفی برای تولید کالا یا خدمات ارائه شده.
هزینه های که طبق مقررات صرف استخدام کارکنان می شود. این هزینه ها شامل:
حقوق و مزایای مستمر و غیر مستمر نقدی و غیر نقدی.
هزینه های بهداشتی و بیمه و درمان کارکنان.
حقوق بازنشستگان، وظیفه و پایان خدمت.
پرداختی های بیمه و پرداختی های مربوط به دارایی های موسسه
اجاره بهای اقلام و ماشین آلات سرمایه ای در صورتی که متعلق به شرکت نباشد و اجاره باشد.
هزینه های قابل قبول مالیاتی
هزینه های عمومی شرکت مانند برق آب گاز تلفن و غیره
اجاره بهای ملک استفاده شده برای مکان شرکت یا موسسه طبق اسناد رسمی و هولوگرام دار
حق الامتیاز و مبالغی که سالانه به عنوان حقوق و عوارض و مالیات به نهادهای مختلف مانند شهرداری، وزاتخانه و موسسات دولتی پرداخت می شود.(مالیات بر درآمد و جرایم شهرداری و دولت از این موضوع مستثنی است)
هزینه هایی که صرف تحقیق آموزش و ارتقا مهارت های کارکنان می شود؛ مانند خرید کتاب، سی دی، نشریات، لوح آموزشی و غیره (این هزینه ها باید در آیین نامه سازمان امور مالیاتی به تصویب وزیر امور اقتصادی و دارایی رسیده باشد.)
خسارت های مربوط به دارایی های موسسه یا شرکت، این هزینه ها باید شرایطی داشته باشد که در لیست هزینه های قابل قبول قرار بگیرد از جمله این که وجود خسارت و میزان دقیقی آن محرز و محقق شده باشد و جبران خسارت از مراجع دیگری انجام نشده باشد.
هزینه هایی که برای انجام فعالیت های ورزشی و رفاهی پرسنل انجام می شود این هزینه ها حداکثر ده هزار ریال به ازای هر کارمند است.
مطالبات مربوط به موسسه یا شرکت که دریافت و نقد شدن آنها مشکوک باشد و به احتمال قریب به یقین امیدی به نقد شدن شان نیست. مهم است که که این مطالبات در دفاتر و اسناد شرکت ثبت شده باشد.
هزینه های جزئی موسسه که جبران خسارتش بر عهده مستاجر است.
مخارج حمل و نقل
هزینه های رفت و آمد و انبار داری و پذیرایی
هزینه اکتشاف معدنی که به بهره برداری نرسیده باشد
چگونگی محاسبه مالیات
هزینه های مربوط به اشتراک و عضویت در راستای فعالیت موسسه
سود و کارمزد و جریمه های پرداختی به بانک ها موسسات صندوق ها و غیره
ملزومات اداری که در طول سال مستهلک شده و از بین می روند
هزینه تعمیر و تعویض نگهداری ماشین آلات دستگاه ها
حق الزحمه های پرداختی برای انجام فعالیت های مربوط به موسسه مانند هزینه کارشناسی، هزینه حسابرسی، هزینههای نرم افزاری
ذخیره مربوط به هزینه های قابل قبول در سال مالی مورد بررسی
هزینه های قابل قبول مانده از سال قبل که در سال مالی مورد بررسی وصول می شود
نکته مهمی که نباید از خاطر برد اینجا است که این هزینه ها در صورتی جزو هزینه های قابل قبول مالیاتی محسوب می شود که شرایط اصلی ماده 147 قانون مالیات را داشته باشد.
چگونگی محاسبه مالیات پس از کسر هزینه های قابل قبول مالیاتی:
برای محاسبه سودی که مشمول مالیات می شود، کارشناسان مبلغ هزینه های قابل قبول ذکر شده را به سودی که مودی در اظهارنامه اعلام کرده، اضافه می کنند تا بتوانند میزان مالیات را محاسبه کنند.
موسسه مالیات ها شما را به مطالعه مقاله مفاصا حساب مالیاتی دعوت می نماید.