صورت مالی تلفیقی
زمانی که تعدادی از شرکت های کوچک با شخصیت های قانونی مستقل با یکدیگر ادغام شده و در قالب شرکتی بزرگتر با سرپرستی یک واحد، انجام فعالیت کنند، لازم است صورت های مالی به صورت تلفیقی از صورت های مالی شرکت های فرعی و شرکت مادر در قالب یک شرکت واحد و با هدف یکپارچگی برای امور مالیاتی انجام شود. منظور از تلفیق روند ترکیب و تعدیل اطلاعات و صورت های مالی شرکت های فرعی در قالب یک صورت مالی جدید به نام صورت مالی تلفیقی است.
تلفیق به معنای اجتماع چندین حساب و ترکیب اطلاعات به صورتی واحد است. معنای صورت های مالی در حسابداری مالی، ارائه اطلاعات مالی شرکت مادر و شرکت های زیر مجموعه آن است. ارائه صورت های مالی تلفیقی، زمانی لازم است که بدهی ها و دارایی های چند شرکت با هم ترکیب شوند. به عبارت دیگر زمانی که شرکتی بزرگ با خرید سهام شرکت های کوچک با هدف توسعه کسب و کار آنها را زیر چتر خود قرار می دهد برای تهیه صورت های مالی باید از صورت مالی تلفیقی استفاده کند.
دلایل بسیاری برای تلفیق شرکت ها وجود دارد، من جمله حذف و کاهش هزینه های تکراری شرکت هایی که یک فعالیت واحد را انجام می دهند، افزایش اعتبارات شرکت ها نیز فایده دیگری از تلفیق است. هماهنگ شدن شرکت هایی که تولید مشترکی دارند، از دیگر فواید تلفیق شرکت ها است به علاوه این که از فواید تلفیق شرکت ها می توان به افزایش بهره وری و افزایش امنیت تجارت اشاره کرد. استفاده از وجوه مازاد را نیز به سایر فواید تلفیق شرکت ها باید اضافه کرد و در نهایت کاهش هزینه های کاغذ بازی و بروکراسی اداری آخرین مزیت ذکر شده است.
برای تهیه صورت سود و زیان تلفیقی باید دارایی نقدی و غیر نقدی، بدهی، درآمدهای حاصل از عرضه کالا و ارائه خدمات، و هزینه های جاری شرکت های زیر مجموعه را محاسبه و سپس مجموع آنها را با شرکت مادر به صورت تلفیقی محاسبه کرد.
به یاد داشته باشید که برای تهیه صورت های مالی تلفیقی، شرکت اصلی و شرکت فرعی با هم یک شخصیت اقتصادی مستقل را تشکیل می دهند. برای مثال وجوه نقد ثبت شده در ترازنامه در واقع جمع تمام وجوه نقد شرکت های فرعی و اصلی است. بدهی های تلفیقی نیز از مجموع بدهی های شرکت اصلی و شرکت های فرعی با هم به دست می آید.
ایجاد هماهنگی میان واحدهای تجاری یکی از شروط مهم برای تنظیم صورت های مالی است و لازمه آن تهیه صورت های مالی در یک بازه زمانی مشخص است. طوری که شرکت های زیر مجموعه، همگی باید گزارشات مالی خود را برای یک زمان مشخص تهیه کرده تا محاسبات صورت های مالی تلفیقی درست از آب دربیاید. چون تفاوت زمانی میان صورت های مالی، باعث می شود که امکان مقایسه آنها با هم وجود نداشته باشد. تنها در صورت رعایت بازه زمانی برای تهیه صورت های مالی تلفیقی است که تهیه آن رسمیت داشته و قابل استناد است.
صورت های مالی تلفیقی قبل از همه برای سرمایه گذاران اصلی واحد تجاری از اهمیت برخوردار است، چون اطلاعات جامعی از وضعیت و عملکرد واحد های تجاری تلفیقی و انواع صورت های مالی به آنها می دهد. از سوی دیگر تهیه صورت سود و زیان تلفیقی برای شرکت های فعال در بورس که سهام خود را عرضه می کنند نیز از اهمیت برخوردار است.
صورت سود و زیان تلفیقی، نمای اجمالی و در عین حال کاملی از وضعیت مالی شرکت مادر و شرکت های تابعه را نشان می دهد. در واقع صورت های مالی به طور مشخص، ترکیب اطلاعات صورت های مالی اصلی و فرعی را نشان می دهد. این صورت سهم اقلیت و اکثریت واحدهای تجاری اصلی و فرعی و معاملات درون گروهی را نشان می دهد.
و در نهایت با داشتن اطلاعات مالی مورد نیاز، سرمایه گذران اصلی می توانند تصمیم گیری اقتصادی بلند مدت و راهبردی برای تدوین برنامه های شرکت داشته باشند. اطلاع از جریان نقدینگی دلیل دیگری برای تهیه صورت های مالی تلفیقی است.
شرکت هایی که چندین شرکت به عنوان زیر مجموعه آنها مشغول به کسب و کار و فعالیت هستند و هر شرکت نیز از لحاظ مالی جدا از شرکت دیگر است. واحد مالی اصلی نیز واحدی است که شرکت های کوچک تر زیر مجموعه آن به حساب می آیند. صورت مالی تلفیقی برای شرکت هایی است که هر کدام برای خود امور مالی مجزایی دارند. مطابق استاندارد شماره 18 زمانی شرکت مادر می تواند بر شرکت های زیر مجموعه کنترل داشته باشد که مالکیت شرکت مادر بالای 50 درصد باشد.
اگر بیشتر از 50 درصد سهام یک شرکت به وسیله شرکت دیگری خریداری شود، شرکت خریدار موظف است علاوه بر تهیه صورت های مالی خود، صورت های مالی تلفیقی را نیز تهیه نماید. چون ارائه صورت های مالی تلفیقی است که میزان دارایی، بدهی و سرمایه شرکت و سهم شرکت های دیگر و نیز مجموع آنها و تلفیق هر کدام با یکدیگر را نشان می دهد.
طبق استاندارد شماره 18 کلیه واحدهای تجاری که تمام یا بیش از 90 درصد از سهام شان به طور مستقیم یا غیر مستقیم در مالکیت واحد تجاری دیگری است نیاز به تهیه صورت مالی تلفیقی دارند.
اگر میان شرکت های اصلی و فرعی معاملاتی صورت پذیرد، مانند خرید و فروش کالا، اجاره ماشین آلات و یا اعطای وام تا زمانی که شرکت های تابعه به صورت شخصیتی مستقل باشند، معاملات در صورت های مالی هر شرکت به صورت دارایی بدهی با درآمد و هزینه ثبت می شود. اما زمانی که شرکت ها به صورت مجموعه ای واحد، فعالیت های اقتصادی شان را انجام میدهند این صورت ها به عنوان انتقال وجه نقد از یک قسمت شرکت به بخش دیگر لحاظ می شود.
صورت سود و زیان تلفیقی باید توسط شرکت مادر که دارای شرکت های کوچک به صورت زیر مجموعه است تهیه شود. اما قبل از آن باید شرکت های کوچک زیر مجموعه هر کدام به صورت مستقل صورت های مالی نظیر ترازنامه، صورت سود و زیان جاری و انباشته و غیره را تهیه کرده و به شرکت بزرگتر که همان شرکت مادر است ارسال کنند و این اطلاعات در شرکت مادر و با استفاده از نرم افزارهای تلفیقی برای ایجاد گزارش تلفیقی که نشان دهنده موقعیت مالی شرکت مادر است استفاده می شود.
بنابراین قدم اول را برای تهیه صورت های مالی تلفیقی حسابداران شرکت های کوچک بر می دارند. قدم بعدی را حسابدار شرکت مادر برداشته و صورت حساب تلفیقی را تهیه می کند. از آنجا که این محاسبات بسیار پیچیده و از لحاظ تعداد بسیار زیاد است و امکان خطای انسانی در محاسبات زیادتر است بنابراین بسیاری از شرکت ها از نرم افزارهای حسابداری برای تهیه گزارش نهایی صورت های مالی تلفیقی استفاده می کنند.
موسسه مالیات ها شما را به خواندن مقاله مالیات تراکنش بانکی دعوت می نماید.