بدهی مالیاتی
بدهی حق مالی اشخاص خارج از شرکت و موسسه، نسبت به دارایی های شرکت است که شرکت علیه خود و به نفع دیگران پذیرفته است. به عبارت دیگر بدهی نوعی تعهد مالی به شرکت ها یا موسسات طرف قرارداد است، بابت دارایی یا خدمات نسیه دریافتی که در گذشته و حال ایجاد شده و با انتقال دارایی در آینده صورت میگیرد. بدهی ها با توجه به سررسیدشان به دو دسته تقسیم می شوند:
بدهی مالیاتی جزو بدهی های جاری محسوب میشوند که مسئولیت و وظیفه پرداخت شان با مدیران شرکت است.
هر شرکت و موسسه با تولید کالا و ارائه خدمت، سودی کسب کرده و دارای درآمد هستند که در قبال این در آمد به طور سالانه موظف به پرداخت مالیات هستند. مالیات شرکت ها را مدیران در زمان تصدی مدیریت باید پرداخت کنند. اگر مدیران از پرداخت مالیات سر باز زنند و این کار را انجام ندهند به سازمان امور مالیاتی شرکت بدهکار شده و علاوه بر بدهی مالیاتی که باید پرداخت کنند، مجرم مالیاتی محسوب میشوند.
طبق قانون مالیات مستقیم، مسئولیت پرداخت بدهی های مالیاتی شرکت با مدیران است. مدیران شرکت ها باید اقدامات لازم برای پرداخت مالیات های شرکت انجام دهند. اداره مالیات می تواند برای وصول بدهی های مالیاتی شرکت، اقدام به توقیف اموال مدیران کند. هر چند بدهی های شرکت را باید از محل وجوه و سرمایه شرکت پرداخت کرد، اما طبق قانون به خاطر مسئولیت مدیران، اداره مالیات میتواند اموال مدیر را به نسبت بدهی مالیاتی در دوره تصدی اش توقیف نماید. منظور از مدیران، اعضای هیات مدیره، مدیر عامل شرکت و سایر شخصیت های مشابه حقوقی غیر دولتی است.
مدیران اشخاص حقوقی غیر دولتی هستند که مسئولیت های تضامنی در قبال بدهی های شرکت را دارند. این بدهی ها شامل موارد زیر است:
سازمان امور مالیاتی در این سه مورد بالا می توانند بدون مراجعه به مراجع قضایی و از طریق صدور برگ اجرا اموال مدیر اشخاص حقوقی غیر دولتی را به نحوی که تمام بدهی شرکت قابل تصفیه باشد ضبط کنند.
مسئولیت شرکت در قبال پرداخت بدهی های مالیاتی شرکت:
برای پرداخت دیون و بدهی شرکا ابتدا باید بررسی کرد که شرکت چه نوع است. آیا شرکت و موسسه سرمایه ای یا شخصی است. چرا که مسئولیت پرداخت بدهیها در هر شرکت با دیگری متفاوت است.
در شرکت های با مسئولیت محدود، وظیفه پرداخت بدهی های شرکت با شرکا است. هر یک از شرکا به میزان سرمایه ای که در شرکت دارد مسئول پرداخت بدهی های شرکت است. در این شرکت ها هر سرمایه گذار فقط به اندازه سرمایه اش در بدهی های شرکت مشارکت دارد و نه بیشتر.
مثلا اگر شما در یک شرکت با 200 میلیون سرمایه 20 درصد سهام داشته باشید در صورت داشتن بدهی، شما به میزان همان 20 درصد سهم خود یعنی 40 میلیون تومان مسئول پرداخت بدهی های شرکت هستید.
در شرکت های شخصی بدون توجه به آورده و سرمایه اشخاص، مسئولیت پرداخت بدهی ها با خود شخص است و ربطی به میزان سرمایه ندارد. مثلا در یک شرکت تضامنی در صورت داشتن بدهی هر یک از شرکا به یک اندازه متعهد به پرداخت بدهی ها هستند.
در این نوع شرکت ها چنانچه سرمایه شرکت از عهده پرداخت بدهی های شرکت برنیاید هر صاحب سهم فقط به میزان مبلغ اسمی سهم خود در بدهی های شرکت مسئولیت دارد.
در شرکت های تضامنی صاحبان و مالکان شرکت چون همه مسئولیت شرکت را تضمین کرده اند، هنگام پرداخت بدهی، اگر موجودی و سرمایه شرکت کفاف ندهد هر یک از شرکا به خاطر تعهدی که دارند، بدون توجه به میزان سهمشان، مسئول پرداخت بدهی های شرکت هستند و طلبکاران می توانند با مراجعه به هر یک از شرکا، طلب خود را مطالبه کنند.
شرکت های مختط دو گروه شریک دارند. یک گروه از شرکا دارای سهام و با مسئولیت محدود هستند که هنگام پرداخت بدهی های شرکت، فقط به میزان سهم شان در پرداخت بدهی های شرکت دخیل هستند.
گروه دیگری از شرکا، دارای سهام تضامنی هستند که آنها مسئولیت پرداخت کلیه بدهی های شرکت را بر عهده دارند.
سهام داران این شرکت ها دو گروه هستند. یک گروه افرادی که شریک سهامدار هستند و گروه دیگر دارای سهام تضامنی هستند.
سهامداران عادی فقط به میزان سهم شان مسئول پرداخت بدهی ها هستند و سهامدران تضامنی مسئول پرداخت تمام بدهی ها هستند طوری که هر یک از طلبکاران می تواند تمام بدهی خود را به صورت یکجا از یک نفر بدون توجه به میزان سهم مطالبه کنند.
موسسه مالیات ها شما را به خواندن مقاله استعلام بدهی مالیاتی دعوت می نماید.