با توجه به این که ممکن است، برای محاسبه ی مالیات حقوق، ابهاماتی وجود داشته باشد در این مقاله آموزش کامل ماده ۱۳۷ قانون مالیات های مستقیم و نحوه ی محاسبه ی آن را بیان می کنیم.
بر اساس ماده ۱۳۷ قانون مالیات های مستقیم، هزینه های درمانی پرداختی هر مودی یک سال مالیاتی در مورد معالجه ی خود و یا همسر، اولاد، پدر، مادر، برادر و خواهر تحت تکفل به شرط این که اگر دریافت کننده موسسه ی درمانی و یا پزشک مقیم ایران باشد و دریافت وجه را گواهی کند و اگرچه به علت فقدان امکانات لازم معالجه در خارج از ایران به تایید وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی صورت گرفته باشد، پرداخت هزینه ی مورد نظر به گواهی مقامات رسمی دولت جمهوری اسلامی ایران در کشور محل معالجه و یا وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی رسیده باشد، همچنین حق بیمه پرداختی هر شخص حقیقی به موسسه های بیمه ایرانی بابت انواع بیمه های عمر و زندگی و بیمه های درمانی از درآمد مشمول مالیات مودی کسر می شود.
به این نکته توجه داشته باشید که برای معلولان و بیماران خاص و صعب العلاج، علاوه بر هزینه های بیان شده هزینه ی مراقبت و توان بخشی آنان نیز از درآمد مشمول مالیات معلول، بیمار و یا شخصی که تکفل او را عهده دارد کسر می گردد.
با توجه به مطالب ذکر شده در بالا، ماده ۱۳۷ قانون مالیات های مستقیم برای معافیت های پزشکی پرداخت مالیات می باشد که برای پرداخت آن باید به موارد زیر توجه داشته باشید:
بر اساس بخشنامه ی شماره ی ۱۰۰۸۱/۴۰۰۶-۳۰/۴ در تاریخ 1381/2/1 درباره ی نحوه محاسبه ماده ی ۱۳۷ قانون مالیات های مستقیم موارد به موارد ذکر شده در ذیل توجه داشته باشید:
بر اساس بخشنامه ی شماره ۱۹۴۱۸/۴۳۸۵/۲۱۱ تاریخ 1383/11/7 سازمان امور مالیاتی، کارفرمایان بیمه شدگان سازمان تامین اجتماعی نیز می توانند با کم کردن دو هفتم از سهم حق بیمه پرداختی حقوق بگیران بیمه شده و کارفرمایان بیمه شدگان سازمان خدمات درمانی و سایر موسسه های بیمه گر ایرانی با کم کردن کل سهم حق پرداختی حقوق بگیران بیمه شده، خود از درآمد حقوق آن ها و با قید میزان آن در فهرست های حقوق تسلیمی به اداره ی امور مالیاتی ذی ربط، مالیات تعلق گرفته به آن ها را محاسبه کند. البته به این نکته توجه داشته باشید که، حق بیمه ی عمر پرداختنی برای بیمه عمر پرسنل معاف از مالیات نمی باشد.
مطابق قوانین هزینههای مشخص شده در ماده ۱۳۷ که به مودیان مالیات بر درآمد مربوط می باشد، به صورت سالیانه محاسبه میگردد و مودیان می بایست که با ارائه ی اظهار نامه مالیاتی به اداره امور مالیاتی با سازمان امور مالیاتی همکاری داشته باشند و اسناد و مدارک مربوط به هزینهها را بعد از پایان سال به اداره مالیاتی تسلیم نمایند تا مدارک به وسیله ی کارشناسان بررسی و نتیجه به مودیان ابلاغ شود.
تذکر 1:
بر اساس این اصل، حق بیمه ی انواع بیمه عمر و زندگی در مورد افراد تحت تکفل مشمول مقررات این ماده نمی باشد و حق بیمه ی پرداختی صرفاً ببرای پوشش خطر اصلی بیمههای عمر و زندگی با موضوع بند (الف، ب، ج، د) ماده ۲ آیین نامه پیوست قابل کم کردن از درآمد مشمولان مالیاتی می باشد و بر این اساس حق بیمه ی پرداختی مازادی که برای پوشش تکمیلی خطرات اضافی و یا پوشش تکمیلی بیمههای عمر و زندگی موضوع تبصره اصلاحی در آیین نامه به شماره ۳/۶۸ قرار میگیرد قابل کم کردن نیست.
تذکر 2:
نکته ی مهم دیگری که باید در نظر داشته باشید، نسخههای برابر اصل شده، کپی و یا حتی المثنی مورد تایید اداره ی مالیات نمی باشد و مودی باید اصل مدارک را تحویل دهد وبعد از اینکه مبلغ قطعی شد، مودی میتواند مدارک را درخواست و استرداد کند و هیچ منع قانونی برای این کار وجود ندارد و اضافه پرداخت مودی با رعایت مواد ۲۴۲ و ۲۴۳ قانون مالیاتهای مستقیم هم قابل برگشت می باشد.
با توجه به مطالب ذکر شده در این مقاله، ماده ۱۳۷ قانون مالیات مستقیم مربوط به کسر مبلغ هزینههای درمان پزشکی برای مودیان و افراد تحت تکفل آنها می باشد و بر اساس این قانون در شرایطی که ذکر کردیم، با تایید سازمان امور مالیاتی کشور بخشی از درآمد حقوق بگیر مشمول مالیات میشود.
البته قانون گذار شرایط ویژهای را برای بیمارانی که در خارج از کشور درمان میشوند و افراد معلول در نظر میگیرد و دیگر اینکه نوع بیمه ی سازمان تامین اجتماعی و بیمه ی عمر به وسیله ی موسسات بیمه در مشمولیت قانون مالیاتی تاثیرگذار می باشد.